Duygusal Açlık Üzerine
Duygusal açlık içinde daha çok yemek yeriz ve duygusal kapalılık içinde de yediklerimizi enerjiye dönüştüremeyiz.
Hayatımızda istediğimiz gibi gitmeyen ve içten içe yönetemediğimizi düşündüğümüz konular olabilir. Bu durumda kendimizi zorlayıcı olan bu deneyime kapatırız ve onu yaşamak istemeyiz.
Bu kapalılık uzun sürer ve tekrarlarsa, hücresel reseptörlerimiz sağlıklı çalışamaz ve adeta kendini kapatır. Bu durumda aldığımız besinler hücre içine kolay giremez ve hücresel atıklar da kolay boşaltılamaz.
Bu durum hücre asiditesinin yükselmesine neden olur ve beden de bunu dengelemek için besinleri yağ asidi olarak depolar. Yani yediğimiz besinleri enerjiye bütünüyle dönüştüremez ve yağ olarak depolarız.
Bir de bunun üzerine duygusal olarak hayatta yeterince tutku ve tatmin hissedemiyorsak duygusal açlık oluşur. Bu durumda daha çok yemek yiyerek bu açlığı kapatmak isteriz.