Şükrederken nasıl bir enerji yayarız?
Şükrederken nasıl bir enerji yayarız?
Tatmin, sevgide, huzurlu, mutlu.
Arka planda ne vardır? Kabul ve teslimiyet.
Eksik olan nedir? Yoğun bir coşku.
Neden hayatımızdaki acıyı, hüznü büyük duygularla yaşayıp, güzel şeyleri büyük bir coşkuyla karşılayamayız? Neden bir çocuk gibi güzel enerjimizi dört bir yana yayamayız?
Oysa ki hissettiğimiz duygu ne kadar güçlü bir enerji yayarsa, yarattığı çekim de o kadar büyük olacaktır. Şanssız bir ana lanet etmek yerine şanslı anlarımızda havalara uçsak keşke.
Şu yasayı bilsek ve uygulasak ne güzel olacak. Düşünceler tek başına güçlü bir enerji alanı oluşturamaz. Duyguyla birlikte tamamlanır ve senin çekim alanını yani geleceğini oluşturur.
Bir düşünce bir duyguyu doğurur. Düşünce bilgi birikiminden geliyorsa analitiktir ve frekansı düşüktür. Sezgisel algınla geliyorsa analojiktir yani yüksek frekanslı coşkuyu doğurabilir.
Yani düşüncen değil, sezgisel algın sende yoğun bir coşku üretebilecek frekansa sahiptir. Geçici hazlar değil kalıcı coşkulara ihtiyaç duyarız. Ruhumuzu besleyen budur.
Yaşadığım her an güzelliklerle dolu şükürler olsun. Ben hepsini daha derinden görmeye, algılamaya ve hayatımda çoğaltmaya söz veriyorum. Kendime bunun coşkusunu yaşayacak kadar çok değer veriyorum.
Ben sınırsızlığı ve özgürlüğü hissettiğim her an, içimdeki ölümsüz parçamı yani ruhumu büyütürüm. Beni mutsuzluk ve korkunun ötesine görürecek tek gerçek, bu derin bağlantıdır. Ben görülüyor ve destekleniyorum. Aldığım her coşku dolu nefes için şükürler olsun.